Door Jona Caniels
Jona, we hebben cadeautjes voor je! Dat was het eerste wat mijn collega enthousiast naar me riep toen ik twee weken geleden op mijn werk kwam. Ik was nieuwsgierig en ging naar hem toe om te zien waar hij het over had. Hij gaf me wat kleine cadeautjes zoals een sleutelhanger, een aansteker, een bieropener en een pakje kauwgom. Achteraf vroeg ik hem waar dit allemaal over ging. Hij antwoordde door te wijzen op een folder van een vakbond voor werknemers en zei dat de verkiezingen eraan kwamen en dat iedereen zich klaar moest maken om te gaan stemmen, want de verkiezingsdag komt eraan! Niet echt geïnteresseerd als ik was, nam ik de cadeautjes in ontvangst en begon aan mijn dagelijkse taken.
Naarmate de verkiezingsdag dichterbij kwam, nam mijn interesse toe. Alle leden van de operationele staf hadden het erover. Ik ging naar een van mijn collega’s toe om te vragen waarom ze dit zo belangrijk vinden. Ze antwoordde dat ze zich gesterkt willen voelen als de werkgever iets verkeerd doet. Nadat ze dit had gezegd, begon ik te begrijpen waarom dit voor mij zo weinig betekende en voor hen zo veel. Ik, als Nederlandse jongen, heb nooit de behoefte gehad om lid te worden van een vakbond. Zelfs niet toen ik fulltime werkte. Waarom? Omdat ik altijd op goede voet heb gestaan met mijn werkgevers. In mijn vorige banen in Nederland heb ik nooit een grote machtsafstand gevoeld tussen mij en mijn bazen. In België is machtsafstand echter iets dat van nature bestaat. Om een voorbeeld te geven: de meeste mensen hier zijn bang voor de manager. Als hij langsloopt, rechten ze allemaal hun rug en doen ze alsof ze aan het werk zijn. Als ze het ergens niet mee eens zijn, delen ze dat niet met onze manager om er iets aan te doen. In plaats daarvan bespreken ze het onderling. Het vergelijken van Nederlandse en Belgische machtsafstanden volgens Hofstede illustreert dit grote verschil ook: 38 respectievelijk 65.
Na een gesprek met mijn collega’s over deze verkiezingsdag en het belang ervan voor hen, en na een vergelijking met mijn vorige ervaringen, begreep ik hun enorme belangstelling ervoor. Een combinatie van een grote machtsafstand en meer collectivistisch zijn zorgt ervoor dat de Belgen vroeg opstaan om te gaan stemmen voor een vakbond. Een vakbond zorgt ervoor dat ze zich verenigd voelen zodat ze samen hun rechten kunnen afdwingen, mocht dat nodig zijn. Terwijl de meeste Nederlanders zich alleen sterk genoeg voelen tegen hun werkgever. Deze culturele verschillen hebben de verkiezingsdagen zeker interessanter gemaakt en zolang er cadeautjes bij zitten, vind ik toekomstige verkiezingsdagen niet erg.
